Położony w południowo-wschodniej części Polski region Podlasia ma długą historię. Obszar ten był ważny z wielu powodów, takich jak położenie na przecięciu kilku ważnych szlaków handlowych i jego żyzna gleba. W rezultacie ludzie osiedlali się na tym obszarze od czasów prehistorycznych i budowali wiele fortyfikacji, aby bronić się przed najeźdźcami. Do najbardziej znanych obiektów należy Strękowa Góra - wzgórze, które stanowiło część średniowiecznego systemu fortyfikacji.
Kompleks składa się z centralnego, okrągłego ogrodzenia o średnicy około 100 metrów oraz zewnętrznego muru z czterema basztami. Zagroda otoczona była fosą ziemną i murem palisadowym. Wewnątrz znajdowały się budynki, w których mieściły się urządzenia obronne, takie jak beczki z gorącą smołą lub pakiem. Na szczycie wzgórza znajdowała się również wieża, w której znajdowała się platforma artyleryjska, z której można było strzelać strzałami do zbliżających się wrogów.
Przez lata wiele części tego kompleksu zostało zniszczonych przez procesy naturalne lub działalność człowieka. Dziś zachował się tylko jeden fragment - niewielka część centralnej obudowy z zachowaną jedną wieżą. Znajduje się on tuż nad drogą Czwartą około 200 metrów od centrum miasta Głuchołazy.
Fortyfikacje zwane Górą Strękową są częścią zespołu zamkowego znajdującego się na Podlasiu, na północnym wschodzie Polski. Była to jedna z ważniejszych warowni dynastii piastowskiej. Historia tego regionu jest ściśle związana z historią Polski - najpierw należał do Piastów, potem do ich rywali i najeźdźców, a w końcu do Polski. Fortyfikacje zostały zbudowane na początku XIV wieku przez króla Władysława II Jagiełłę.
Zostały one zaprojektowane jako silny system obronny przed Zakonem Krzyżackim i innymi zagrożeniami. Ponadto służyły jako symbol władzy i dominacji, co stało się widoczne, gdy król Kazimierz IV Jagiełło złożył na nie przysięgę podczas swojej koronacji.
